ملت ما از چیزی هراس ندارد | وصیتنامه شهید «محمدرضا اسلامی »
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محمدرضا اسلامی هشتم مرداد 1342 در روستای نیم ور از توابع شهرستان محلات به دنیا آمد. پدرش اصغر، کارگر معدن بود و مادرش شایسته نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. سیزدهم اردیبهشت1363 در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.
متن وصیت نامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
اِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُوْمِنِینَ اَنفُسَهُمْ وَاَمْوَالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّه]
با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی،امام خمینی و با درود و سلام به شهدای را ه حق و حقیقت، از صدر اسلام تا کربلای حسین(ع) و از کربلای حسین(ع) تا کربلای خمینی و با سلام بهامت شهید پرور ایران.
هم اکنون که در آستانه جهادی بزرگ
و امتحان الهی قرار گرفتهام و آمدهام که با نثار جان خود به جهانیان
بفهمانیم که ملتی که شهادت را یک رستگاری بزرگ میداند و شهادت جزء مکتب
اوست از هیچ چیز هراس ندارد و یک تنه در مقابل تمام ابر قدرتهای شرق و غرب
با دستان خالی و با تکیه بر سلاح ایمان و الله اکبر میایستد و به امید خدا
تمام جنایتکاران را از کاخهای خود به زیر خواهد کشید و زمینه ظهور حضرت
مهدی(عج) و
مقدمات حکومت جهانی او را فراهم خواهد کرد، اگر چه آنها از این عمل ناراحت
باشند.
هم اکنون که در آستانه مرگ قرار گرفتهام و سوی قربانگاه عشق روانه هستم، خواستم با کلماتی چند توصیههایی را به شما ملت شهید پرور ایران بنمایم، اگر چه قابل این نیستم که وصیت بنویسیم و اگر چه لیاقت شهادت در راه خدا در خود نمیبینم ولکن شاید بر اثر دعای شما، خدا این فوز عظیم را نصیبم گرداند.
توصیه به امت
توصیهام به شما امت حزبالله این است که امام تان،
این حامی مستضعفان، این یاور محرومان را تنها نگذارید و همیشه از دل و
جان فرمایشش را اجرا کنید و همچون مردم کوفه نباشید که حضرت علی(ع)
از دست آنها دلش به درد آمد و آنان را نفرین کرد و در زمان حکومت خود حتی
یک نفر نداشت که با او درد دل کند و سرش را در چاه میکرد و درد دل خود را
با چاه میکرد، شما آن مردم نباشید که اگر شکر این نعمت الهی را بجا
نیاورید، این نعمت را از شما میگیرد و رهبرانی چون رضا خانها نصیب
شما خواهدکرد که این عذاب دنیا است.
شما جوانان و برادرانم سفارش میکنم که اگر من از میان شما رفتم، شما سلاحم را به زمین نگذارید، و راهم را که راه تمامی شهداست، ادامه دهید.
و به شما و کسانی که فریب ابر قدرتها را خوردند و بازیچههای آنها شدند سفارش میکنم که عقل خود را که هدیهای الهی به انسان است، سیراب کنید، چه بهتر است که با شکوه و پاک بمیریم که اسلام مردنی نیست، اسلام همچنان باقی خواهد بود و همیشه پاسدارانی خواهد داشت که درخت دین را آبیاری خواهند کرد و حفاظت و باغبانی آن را به دیگران خواهند سپرد، بدین ترتیب جای افتخار است که ما در این برهه از زمان، اصالت انسانی خویش را نشان دهیم و جان خود را فدای مکتب آسمانی خویش که هیچگاه اسارت در آن جای ندارد، بنماییم.
امید است که خدا به ما توفیق دهد تا هر چه بیشتر و بهتر به
اسلام، این مکتب عمیق بشریت که ارتباط با وحی و توحید دارد، خدمت کنیم.
اگر جنازهام را پیدا کردید در قطعه شهدای محلات به خاک بسپارید.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی